Ankara Sevdi Beni Benim Onu Sevdiğim Gibi....

Kimilerine göre en güzel tarafı İstanbul'a dönüş yoludur, kimisine göre  denizi olmayan çorak sıkıcı yer, kimisine göre de gri bir şehir. Şairler, besteciler bile İstanbul'a aşklarını bonkörce verirken, iş Ankara'ya gelince aşkınında,kızlarının da ne kadar zor olduğunu konusunda dem vururlar.

Kediler nasıl kendini sevdireceği insanı seçerse Ankara'da seçer sevdiceğini. Herkes onu sevmesin onun değerini bilecekler onu yaşasın istesin gibi hırçın davranır ilk gördüğüne.Eğer Ankara severse sevdirir kendini, sevmezse arkasına bile bakmaz kulak asmaz sevmeyenin dediklerine. Benim elimdekiler yüreğimdekiler yeter edasıyla daha da sahiplenir onu sevenlere.

Ankara kimseye denizler,yatlar,katlar sunmaz  onu daha çok sevsin diye kimseye. Onu sevenleriyle karşılaştırır bir yerde bazen okul sıraları olur bu ,bazen gri apartmanların yeşil bahçeleri... Ankara'yı sevenler onu tanımlarken o yuzden hep dostluk şehri der ilk başta.

Kazandığın dostların tadı hiçbir şeye benzemez, gece gündüz bilmez , mevsim dinlemez . " İhtiyacım var "dediğin an kucaklamaya hazırdır Ankara ve Ankaralı Dost. Gece eve bırakılırsa apartman ışıgı yanıp ,içeri girmeden hareket etmez. Memur şehrinde harçlıkları ortaklaşa harcamak , böldüğün simidin yarısını vermek gocundurmaz...Gezilecek az yerler var diyenlere yetinmeyi bildiğini gösterip, açgözlülük yaptırmaz. Elindekileri şükrederken yanında barındırmaz şükretmeyenleri.

Ankara'yı sevmek için Ankara'nın sizi sevmesi sizi sarması lazım sizin onun değil...